TU ZASZŁA ZMIANA

     Do dobrych rzeczy łatwo się przyzwyczajamy. Nie pamiętamy, że jeszcze tak niedawno rzeczywistość wyglądała zupełnie inaczej. Dotyczy to m. in. kościoła parafialnego w Trzcianie. Kto pamięta ten kościół sprzed 10 lat ? Można powiedzieć, że to ten sam, ale już nie taki sam kościół. Mowa oczywiście o budynku kościoła i jego otoczeniu. Nie ma już bramy wejściowej z dzwonnicą, wysokich drzew rosnących przed kościołem, ba - nawet plac przed świątynią i skarpa nie sa już takie same. Oto na naszych oczach dokonują się znaczące zmiany, dodajmy od razu - zmiany na lepsze.

    Zmiany w wyglądzie kościoła i jego otoczeniu są zasługą ostatnich dwóch dwóch proboszczów: Władysława Jemioło oraz obecnego Władysława Midury. Obaj uzyskali wszechstronne poparcie ze strony parafian, samorządu gminnego, lokalnych zakładów pracy i wspólnymi siłami udało się rozbudować kościół, zmienić jego pokrycie, odnowić wnętrze i zupełnie inaczej zagospodarować otoczenie. Oczywiście nie należy sądzić, że ich poprzednicy nic nie zrobili dla trzciańskiej świątyni. Trzciana miała bowiem zawsze dobrych proboszczów, starających się o jak najlepszy stan świątyni.

    Ostatnie tygodnie przyniosły kolejne zmainy. Najpierw wokół i przed kościołem ułożono chodnik z kostki. Kilka tygodni później został wyasfaltowany plac przed kościołem. Potem wykonano dodatkową drogę prowadzącą z parkingu dolnego na górny. Teraz przyszła kolej na zagospodarowanie dosyć stromej skarpy i zbudowanie schodów prowadzących do kościoła od strony Łąkty Dolnej. Niebawem zostaną na placu parkingowym wymalowane stanowiska parkingowe, co ułatwi kierowcom odpowiednie ustawienie się na przykościelnym parkingu.

     Najtrudniejszym zadaniem jest zabezpieczenie i zagospodarowanie skarpy. Właśnie nad ta sprawą debatowała niedawno grupa parafian, oglądając ją wspólnie z księdzem proboczem Władysławem Midurą. Jest juz kilka gotowych propozycji, ale która ostatecznie zostanie wybrana - jeszcze nie wiemy. Pracę trzeba rozpocząć niebawem, bo jesienne deszcze mogą spowodować osuwanie się ziemi.