Powstanie świątyni w Kamionnej
związane jest nierozerwalnie z Wojciechem Pączkiem, którego podobizna znajduje się w
kościele po lewej stronie wejścia do nawy głównej, przy wejściu na chór. Otóż
tenże Wojciech będąc młodym człowiekiem uczęszczał do bocheńskiego gimnazjum, a
następnie do tarnowskiego Seminarium. Zrezygnował jednak z nauki w tymże seminarium.
Gdy rozpoczęła się I wojna światowa wstąpił do wojska austriackiego. Zginął pod
Lublinem w 1914 r. Idąc na wojnę wstąpił do proboszcza w Mielcu, gdzie spisał
testament przekazując swój majątek pod opiekę brata Piotra, wyrażając życzenie, aby
postawić na jego gruncie kaplicę ku czci Matki Bożej Królowej Polski, jeśli nie
wróci z wojny. Brat wypełnił jego testament.
Wydarzenia te zbiegły się ze staraniami mieszkańców Kamionnej o kaplicę, do której
od czasu do czasu mógłby przyjeżdżać ksiądz z Trzciany i odprawiać Mszę św.
Szybko nadarzyła się okazja utworzenia odrębnej parafii. Bp Franciszek Lisowski
wyznaczył ks. Jana Jarosza, aby zajął się utworzeniem parafii oraz nadzorem nad
budową kościoła. Ks. Jarosz, emerytowany kapelan w randze pułkownika, zamieszkał w
domu Pączków, który zaadaptowano częściowo do odprawiania nabożeństw. Drewniana
świątynia stanęła w 1934 r. i w tym samym roku bp Lisowski erygował nową parafię.
Kościół został wybudowany przez Józefa Mrózka z
Kisielówki, którego sprowadził do Kamionnej ks. Jarosz. Niewielka trójnawowa
świątynia została wkomponowana w piękny krajobraz. Konstrukcja kościoła jest
szkieletowa, szalowana zewnętrznie i wewnętrznie. Bryła kościoła nawiązuje do
starej, drewnianej architektury sakralnej. Obok kościoła stoi dzwonnica, z której
rozbrzmiewają dźwięki trzech dzwonów. Jeden z dzwonów miał wzywać wiernych do
modlitwy z wieży kościoła, jednak okazało się, że konstrukcja kościoła jest zbyt
słaba i nie może utrzymać jego ciężaru. Dlatego postanowiono wybudować dzwonnicę.
Wnętrze niewielkiego kościółka urzeka prostotą i zarazem
starannością wykonania szczegółów zdobiących świątynię. Ołtarz główny oraz
boczne, ambona, organy, oprawy obrazów Drogi Krzyżowej i konfesjonał zostały wykonane
ręcznie z niesamowitą starannością przez Józefa Mrózka. Elementy poszczególnych
prac Mrózka łaczą powtarzające się motywy: neogotyckie wieżyczki, rozety, czy też
renesansowe kopuły. Podobny charakter posiada również drewniana chrzcielnica wykonana
przez Antoniego Zbyrowskiego. W centralnej części ołtarza głównego widnieje obraz
Matki Bożej Królowej Polski, a po obu stronach wizerunku Patronki parafii znajdują się
współczesne płaskorzeźby czcicieli Matki Bożej - Kazimierza Królewicza oraz
Stanisława Kostki. Ołtarze boczne poświecono św. Józefowi i Sercu Pana Jezusa.
Wspaniała bryła drewnianego kościoła, jak i starannie wykonany wystrój dodają
świątyni wiekowości, choć przecież pochodzi ona z początku XX w.
Obok kościółka znajduje się cmentarz parafialny, który został
utworzony wraz z parafią. Zarówno po północnej, jak i południowej stronie kościoła
płyną niewielkie, choć groźne cieki wodne, stąd grunt, na którym stoi świątynia
nie jest stabilny i zagraża kościołowi. Parafia Kamionna obejmuje swoim zasięgiem
tylko jedną wioskę - właśnie Kamionna, czyli około 790 wiernych. Odpust ku czci
Patronki parafianie przeżywają 3 maja.
Na podstawie artykułu w
"Ziemi Bocheńskiej" nr 4/2002
|