REZERWAT „KAMIONNA”

     Rezerwat leśny „Kamionna” został utworzony w 1997 roku. Obejmuje teren na północnym zboczu masywu Kamionnej (801 m n.p.m.) o powierzchni 64,04 ha. Rezerwat utworzono celem ochrony dobrze wykształconych zespołów leśnych buczyny i jedliny o naturalnym charakterze, typowym dla szaty leśnej Beskidów. 3 hektary powierzchni zajmuje żyzna buczyna karpacka, która występuje tu w typowej, reglowej formie, zróżnicowanej na kilka podzespołów: typowy, wilgotny z czosnkiem niedźwiedzim, wilgotny z miesięcznicą trwałą. Czosnek niedźwiedzi występuje masowo w płatach, tworząc kobierzec, prezentujący się najefektowniej podczas kwitnienia czyli w drugiej połowie maja. Wydziela w czasie kwitnienia silną woń czosnku, wyczuwalną w powietrzu. Miesięcznica trwała najlepiej prezentuje się na przełomie czerwca i lipca. Do osobliwości fauny na tym terenie należą: kruk, myszołów zwyczajny, dzięcioł czarny i jarząbek.

    Brak ogólnodostępnych i dokładnych opracowań dotyczących tego rezerwatu. Są tylko dwa opracowania. Pierwsze z nich to "Przyroda województwa tarnowskiego" - praca zbiorowa pod redakcją Antoniego Zięby, wydana w 1995 roku. Na str. 112-113 tylko w trzech zdaniach wspomina się o rezerwacie "Kamionna". Znacznie więcej informacji można znaleźć w ulotce "Rezerwaty przyrody województwa tarnowskiego - Kamionna", wydanej przez Urząd Wojewódzki w Tarnowie w 1998 r.

   Etymologię nazwy szczytu, na którego zboczach znajduje się wspomniany rezerwat leśny, próbował wyjaśnić profesor bocheńskiego gimnazjum Piotr Galas, który w czasopiśmie dla nauczycieli "Język Polski" (nr 2, 1949 r.) umieścił artykuł pt. "Urzędowe, a ludowe nazwy miejscowości w pow. bocheńskim". Tak pisze w nim o szczycie Kamionna:

   "Ludność parafii trzcziańskiej, tarnawskiej, łapanowskiej, królewieckiej nazywa ją Kamionną /Kamieńską Górą/ Kamijską Górą od wsi Kamionny, do której należy północne jej zbocze. Sam szczyt góry nazywają także Patryją od wysokiej wieży drewnianej
wystawionej tam przez wojskowość dla celów mierniczych. Przed kikudziesięciu laty nazywał się szczyt góry: na Jezionkach, ale najciekawsza jest nazwa Jeziernik /Jeziornik/, nadawana tej górze przez ludność kilku okolicznych wsi: Rozdziela, Żegociny, Bełdna, Łąkty Górnej, Bytomska, Rajbrotu i Laskowej. Jest to stara nazwa zapisana już w 1262 r., a pochodzi od jeziora, które niegdyś istniało poniżej szczytu
w kierunku zachodnim, gdzie jeszcze dzisiaj spotykamy znaczne zagłębienie. Jeziorem jeszcze dziś nazywają to miejsce mieszkańcy wsi Kamionny, Kierlikówki i Trzciany. Od tego jeziora otrzymał nazwę również potok Jeziornica, mający swe źródła w głębokiej debrzy Jeziernej /Jeziornej/, pochodzącej prawie pod samo jezioro".