Szkoła w Łąkcie Dolnej po wielu walkach została utworzona
w 1889 roku. Dawniej dzieci uczęszczały do szkoły w Trzcianie. Gdy mieli w Trzcianie
budować szkołę wezwali gminę Łąktę Dolną aby złożyła 1500 zł na budowę tej
szkoły. Jednak mieszkańcy Łąkty powiedzieli, że za te pieniądze sami wybudują
szkołę, po czym zaczęli się starać o pozwolenie na budowę. Starania te trwały
prawie dwa lata, gdyż nauczyciel z Trzciany starał się, aby Łąkta Dolna nie
odłączyła się od owej szkoły. Nareszcie po dwóch latach Łąkta dostała pozwolenie
na odłączenie się od Trzciany. W 1889 roku zaczęto budować szkołę. Nauka
rozpoczęła się 1 września1889 roku, a naukę rozpoczęła pani Władysława Błoniarz,
ale nie w budynku szkolnym gdyż on nie był w pełni ukończony. Lekcje odbywały się w
wynajętym budynku. Była to malutka izdebka, w której warunki nauki były prymitywne.
Męczyli się tak do 25 czerwca 1890 roku, gdyż przed egzaminem wprowadzili się do nowej
szkoły. Gdyby nie opieszałość ludzi szkoła mogła być ukończona przed zimą.
Szkoła nie była zupełnie wykończona na zewnątrz, natomiast wnętrze zostało
ukończone. Początkowa kronika była prowadzona przez panią Błoniarz od 1895 roku. Po
wojnie światowej w 1919 roku posadę kierownika szkoły objął Baltazar Dźwigaj. Nauka
rozpoczęła się 15 września, gdyż budynek wystawiony z resztek dawnej szkoły nie był
wykończony. Budynek ten bardzo ucierpiał w walkach 1914 roku, zarówno od ognia
działowego jak również karabinowego. Służył jako magazyny żywnościowe, kwatery i
stajnie dla koni. W 1917 roku zburzono go jako nie nadający się do celów szkolnych i
sprzedano na licytacji. Gmina wybudowała z drewna nowy budynek na gruncie
wydzierżawionym od pani M. Cempury.
Na rok szkolny 1919/20 zapisanych było 180 dzieci. Nie
mogły się one pomieścić w dwóch skromnych salach. Od 1 listopada przydzielono
nauczycielkę panią Annę Dźwigaj.
W roku szkolnym 1920/21 przydzielono trzecią nauczycielkę. W 1921
roku miała miejsce reorganizacja Rady Szkolnej. Nową Radę tworzyli ludzie chętni do
pracy społecznej. Byli to między innymi:
Przewodniczący : Andrzej Juszczyk,
Członkowie: Jacek Cempura, Jan Holota .
Nowa Rada przez swoją energiczną pracę i wpływy w
gminie przyczyniła się do rozwoju szkoły, zaopatrując ją w najpotrzebniejsze przybory
szkolne.
W roku szkolnym 1922/23 została wynajęta trzecia sala. Nauka w tej
klasie się nie odbywała, gdyż brakowało nauczycieli ponieważ bardzo dużo wyjechało
do innych dzielnic Polski. W 1922 roku na wiosnę Rada Szkoły uchwaliła przystąpienie
do budowy szkoły o trzech klasach i dwóch mieszkaniach dla nauczycieli. Wszyscy cieszyli
się z tego powodu, jednak radość ta była przedwczesna, gdyż naczelnik gminy i paru
radnych starali się nie dopuścić do budowy szkoły z powodu braku funduszy. Kuratorium
odesłało plany do gminy w celu dokonania poprawek. Na Radzie gminnej poprawek tych nie
dokonano, gdyż paru radnych wraz z naczelnikiem gminy wysunęli wniosek aby anulować
budowę szkoły. Wniosek ten druga część radnych odrzuciła. Kierownik szkoły chciał
ratować sytuację i w tym celu udał się do inspektora pana Zbyszyckiego, gdyż chciał
by inspektor był obecny na posiedzeniu Rady gminnej. Tak też się stało. Inspektor
wygłosił przemówienie, w którym uzasadnił dużą potrzebę budowy szkoły i obiecał
pomoc finansową.
Na rok szkolny 1923/24 wynajęto i umeblowano trzecią klasę. W tym
roku przydzielono trzecią nauczycielkę panią Helenę Leszczuk. W październiku tutejsza
gmina została wydzielona z parafii Żegocina a przydzielona do parafii Trzciana.
W roku szkolnym 1924/25 do szkoły zapisanych było 145 osób a
zobowiązanych było 153 osoby, w tym 77 chłopców i 76 dziewcząt. Było trzech
nauczycieli: Baltazar Dźwigaj, Anna Dźwigaj i Helena Leszczuk. Rok szkolny rozpoczął
się 15 września z powodu nie ukończenia remontu klas.
Na rok szkolny 1925/26 zapisało się 136 uczniów a obowiązkowych
było 140. Grono nauczycielskie istniejące w tym roku stanowili: Baltazar Dźwigaj, Anna
Dźwigaj, Stanisława Wełnianka. Rok szkolny rozpoczął się 12 października z powodu
przebudowy budynku szkolnego, gdyż nie odpowiadał wymaganiom higieny. W tym celu
wystąpiono z prośbą o pożyczkę do Banku Rolnego. Po otrzymaniu pożyczki wybrano
Komitet Odbudowy, którego przewodniczącym został Jan Kukla. Podczas wakacji zabrano
się intensywnie do pracy. Szkołę otynkowano wewnątrz, ułożono dwie podłogi i
względnie dokończono budowę trzeciej klasy. Zmieniono również słomiany dach na
blaszany. Pracy zostałyby ukończone wcześniej gdyby naczelnik gminy był bardziej
przychylny dla szkoły jak inni.
Rok szkolny 1926/27 rozpoczął się 6 września. Na rok ten zapisało
się 132 osoby na 140 obowiązkowych. Grono nauczycielskie było identyczne jak w roku
poprzednim. W tym roku we wrześniu założono bibliotekę szkolną. W maju 1927 roku Rada
Szkolna zakupiła dzwonek szkolny ważący 10 kilogramów. Dzwon ten został poświęcony
przez księdza kanonika Müllera 11 maja. Zaraz po poświęceniu dzwonek umieszczono na
wieżyczce.
Na rok szkolny1927/28 zapisało się 132 uczniów, a grono
nauczycielskie pozostało nie zmienione.
W roku szkolnym 1928/29 zapisanych było 128 a obowiązkowych 138.
Grono nauczycielskie w tym roku stanowili: Baltazar Dźwigaj, Anna Dźwigaj, Stanisława
Chumińska oraz ksiądz Jan Szczur. Dnia 22 marca pani Stanisława Chumińska wyjechała
na posadę do powiatu brzeskiego, natomiast 9 kwietnia jej posadę objęła pani Jadwiga
Biedrońska.
Na rok szkolny 1929/30 do szkoły uczęszczało 126 uczniów. W owym
roku szkolnym grono nauczycielskie stanowili: Baltazar Dźwigaj, Anna Dźwigaj i Karolina
Nowotarska.
W kolejnym roku szkolnym 1930/31 zapisało się 142 uczniów. Grono
nauczycielskie tworzyli: Alina Nowotarska, Janina Burda i Irena Zielińska. Na ten rok
szkolny1931/32 zapisało się 154 uczniów. Od 1 sierpnia 1931 roku kierownikiem szkoły
został pan Kazimierz Leśniak. Na ten rok do szkoły zapisało się 154 uczniów. Do
grona nauczycielskiego należą: Maria Leśniak, Kazimierz Leśniak, Karolina Nowotarska i
Alina Nowotarska oraz ksiądz Józef Ganek. Dnia 26 października obowiązki inspektora
szkolnego objął pan Franciszek Tomaszkiewicz. W dniu 31 maja i 1 czerwca odbyła się
wizytacja biskupa w tutejszej parafii, a młodzież przystąpiła do sakramentu
bierzmowania. W roku szkolnym 1932/33 zapisano 144 uczniów. Grono nauczycielskie
było reprezentowane przez: Kazimierza Leśniaka i Marię Leśniak. W pierwszej połowie
października wydział powiatowy zakupił pole pod drogę przed szkołą, którą w
krótkim czasie ukończono. Rok szkolny 1933/34 rozpoczęto nabożeństwem w niedzielę 20
sierpnia 1933 roku. Drugi rok w szkole uczyło tylko dwóch nauczycieli pomimo, że były
trzy klasy.
W roku szkolnym 1934/35 szkoła nadal posiadała dwóch nauczycieli, a
dzieci zapisanych było 126. Szkoła posiadała cztery oddziały. Dnia 6 maja młodzież
szkolna była obecna na uroczystości otwarcia nowego mostu w Łąkcie Górnej. Na nowe
książki naklejano znaczki o wartości 10 groszy. Rok szkolny 1935/36 rozpoczęto 3
września. Do szkoły zapisanych było 125 uczniów. Od 9 lipca do sierpnia pan Krupa w
Trzcianie zorganizował kolonię na którą uczęszczało 11 dzieci z ubogich rodzin. 24
maja w Bochni odbył się zjazd Kół Czerwonego Krzyża, na który z Łąkty wybrało
się 60 dzieci. W styczniu otrzymano komplet książek z biblioteki z Bochni.
Na rok szkolny1936/37 do szkoły zapisało się 127 uczniów. Rok
szkolny rozpoczęto 3 września. Szkoły pierwszego i drugiego stopnia realizowały nowy
program nauki, a nowe podręczniki służą tylko na rok. 31 października zorganizowano
dzień oszczędności. 22 lutego 1937 roku rozpoczęto odżywianie w szkole. Dożywianych
było około 16 dzieci. Śniadanie składało się z kubka kawy i kromki białego
pieczywa. Dnia 12 marca w szkole złożył wizytę inspektor Chołdyk. W szkołach
panowała wszawica więc lekarz z Łapanowa zarządził mycie głów w nafcie i
dezynfekcji odzieży.
W roku szkolnym 1937/38 naukę rozpoczęto 3 września. Zapisanych
dzieci było 115. Dzień oszczędności obchodzono 29 października. 4 czerwca Łąktę
nawiedziła klęska powodzi, jakiej nie pamiętają starsi. 5 i 6 czerwca powódź
powtórzyła się i wyrządziła wiele szkód ludności. Woda również zalała szkołę.
Rok szkolny 1938/39 rozpoczęto 5 września. Do szkoły uczęszczało
125 dzieci. W sierpniu około 10 dzieci brało udział w półkoloniach w Trzcianie.
Wielką bolączką tutejszej szkoły był opłakany stan ustępów. Gmina wzięła się do
pracy i wybudowała nowe betonowe ustępy. Postawiono również w klasach dwa piece
kaflowe. Dnia 2 października nastąpiło bardzo ważne wydarzenie historyczne, gdyż
Śląsk za Olzą wrócił do Polski. W tym czasie panował już nastrój wojenny i
zdawało się, że płomień wojenny ogarnie Europę.
1 września w roku szkolnym 1939/40 wybuchła wojna z Niemcami, którzy
wkrótce zajęli całą Polskę. Wielu Polaków ogarnęła rozpacz. Ze szkół usunięto
geografię i historię, a biblioteki kazano oddać i spalić. Naukę rozpoczęto w
połowie listopada. Ceny żywności były bardzo wysokie. Brak podręczników utrudniał
naukę, a brak odzieży obniżał frekwencję.
Rok szkolny 1944/45 był rokiem oswobodzenia z okupacji niemieckiej. W
połowie stycznia przybyły wojska radzieckie, a ich celem była bitwa stoczona w
Wieruszycach koło Łapanowa. Bitwa ta wywołała wiele zniszczeń. Jednak Łąkta miała
wyjątkowe szczęście i uchroniła się od bitwy. Aresztowani przez Ukraińców
gospodarze wrócili po kilku dniach do domu, tylko jeden Jakub Łękawa został
rozstrzelany w Kobylu. W lutym zorganizowano ósmą klasę, do której zapisali się
starsi uczniowie. W ciągu pięciu miesięcy przerobili materiał i otrzymali świadectwa
ukończenia szkoły. Po okresie okupacji zmieniły się warunki szkolne: władze
zainteresowały się dziećmi i szkołą, zmuszały do uczęszczania, powiększyli
liczbę etatów, założyli gimnazja i szkoły zawodowe.
W roku szkolnym 1945/46 pracę rozpoczęto 1
września w następującym składzie: Kazimierz Leśniak i Maria Leśniak, a liczba
uczniów wynosiła 142. W ciągu roku odbyły się cztery zebrania z rodzicami, na
których omawiano potrzeby szkoły, nauczanie i wychowanie młodzieży oraz współpracę
szkoły z domem. Młodzież prowadziła spółdzielnię uczniowską, z której dochód
przeznaczyła na zakup lekarstw do apteczki szkolnej.
Naukę w roku szkolnym1946/47 prowadziło dwóch
nauczycieli, a liczba uczniów wynosiła 143. Klasę siódmą odesłano do Łąkty Górnej
z polecenia Inspektoratu Szkolnego. Szkole przyznano trzeciego nauczyciela. Zebrania
rodzicielskie odbywały się po każdym okresie szkolnym, by poinformować o postępach
dzieci. Dołożono starań by żadne dziecko nie pozostało w domu w wieku obowiązku
szkolnego.
Rok szkolny 1947/48 rozpoczęto 3 września. Do
szkoły uczęszczało 132 uczniów, a grono składało się z dwóch nauczycieli.
Zorganizowano Komitet Rodzicielski, który nie okazał żywotności. Powstała szkolna
biblioteka dzięki nadsyłanym przez Inspektorat Szkolny książką. We wrześniu
młodzież wzięła udział w gminnych dożynkach. 18 stycznia obchodzono czwartą
rocznicę oswobodzenia naszych okolic od Niemców. Na zebraniach rodzicielskich
podkreślano mocno danie uczniom dobrych warunków do odrabiania lekcji, należytą
frekwencję oraz dbanie o higienę ciała i odzieży. Młodzież korzystała z
wypożyczanych w Powiatowej Bibliotece książek.
W roku szkolnym 1948/49 liczba dzieci w szkole
wynosiła128, a nauczycieli dwóch. Część gospodarzy wyjechała na Odzyskane Ziemie i
liczba dzieci zmniejszyła się. Uczniowie klasy siódmej chodzili do Łąkty Górnej i
Trzciany. Organizacje uczniowskie działały sprawnie przez cały rok. Zebrania rodziców
odbywały się co trzy miesiące i cieszyły się frekwencją. Na uroczystość Święta
Ludowego w Łapanowie wyjechało 67 dzieci. Czytelnictwo podniosło się znacznie dzięki
bibliotece szkolnej oraz bibliotece gminnej z siedzibą w Łąkcie. Młodzież szkolna
odgrywała rolę "księgo noszy" nosząc książki po domach.
Rok szkolny 1949/50 rozpoczęto 1 września. W tym roku zaszła
poważna zmiana, gdyż przydzielono w szkole cztery etaty nauczycielskie. Przybyła Maria
Zacharska i Franciszka Marcisz. Skład grona przedstawiał się następująco: kierownik
szkoły - Kazimierz Leśniak, trzy nauczycielki: Maria Leśniak, Maria Zacharska i
Franciszka Marcisz. W budynku szkolnym znajdowały się tylko trzy klasy, więc w
sąsiedztwie szkoły u pana Jana Kukli wynajęto dodatkową salę. Uczniów zapisanych i
uczęszczających było 139 i siedem klas czynnych.
W dniu rozpoczęcia roku szkolnego 1950/51 szkołę odwiedzili:
Inspektor Szkolny Józef Bączar i Józef Żak - starosta powiatowy oraz delegat PZPR.
Skład grona pedagogicznego zmienił się, gdyż w miejsce przeniesionej pani Marii
Zacharskiej objęła posadę pani Bogumiła Ferenc. Liczba uczniów wynosiła 130. Z
uczniów klasy siódmej siedmiu chłopców poszło do szkoły hutniczej na Śląsku.
Czytelnictwo na tym terenie podniosło się, dzięki istnieniu dobrze zaopatrzonej w
książki Gminnej Bibliotece.
W roku szkolnym 1951/52 grono nauczycielskie było w tym samym
składzie co poprzedniego roku. Dzieci uczęszczających było 128. Współpraca szkoły z
domem dawała dobre wyniki. W marcu została założona drużyna harcerska przez panią
Ferenc. Dzieci chętnie spełniały określone zadania. Zorganizowano pomoce koleżeńskie
słabszym uczniom. Znacznie podniosło się wychowanie fizyczne młodzieży. Młodzież
bierze czynny udział w uroczystościach państwowych. Dzięki działalności ponad 30
dzieci wyjechało na wycieczkę do Zakopanego.
W kolejnym roku szkolnym 1952/53 skład grona nie zmienił się. Liczba
dzieci uczęszczających spadła na 113. Z rocznika 1945 do klasy pierwszej przybyło
zaledwie 6 dzieci, a klasa siódma miała 12 uczniów. Nauczycielstwo prowadziło pracę
przedmiotową od klasy piątej i stara się o coraz lepsze wyniki w nauczaniu. Grono
podjęło zobowiązania przepracować dodatkowo 40 godzin lekcyjnych z uczniami klas
szóstych i ósmych, którzy mieli zdawać egzamin pisemny i ustny.
Rok szkolny 1953/54 rozpoczął się 1 września. Liczba uczniów
zapisanych wynosiła 117, a nauczycieli było czterech. Szkoła miała trzy klasy własne
i jedną wynajętą. Biblioteka Uczniowska liczy 570 tomów i stale nadchodzą nowe
książki. Podobnie jak poprzedniego roku Gminna Spółdzielnia w Żegocinie nie
dostarczała wszystkich książek uczniom. Co odbiło się na wynikach nauczania.
Prowadzono dwa razy w tygodniu apele poranne, na których przypomina się rocznice
różnych wydarzeń. Dłuższa choroba pani Marii Leśniak sprawiły, że klasy były
łączone co w znacznym stopniu utrudniało pracę. Na skutek przeprowadzonego konkursu
PKO szkoła uzyskała cztery nagrody w skali powiatu.
Naukę w roku szkolnym 1944/45 rozpoczęto 1 września. W tym roku
uczniów było 114, a grono nauczycielskie pozostało bez zmian. 1 września religii
przestał uczyć ksiądz Kita, a przydzielono księdza Piechurę, który z powodu złego
stanu zdrowia nie podjął się nauczania, dzieci chodziły po południu na nauczania do
kościoła. W dniu 1 maja zabłysło w Łąkcie światło elektryczne. Młodzież już nie
uczyła się przy lampie, lecz przy dobrym oświetleniu. Oprócz Łąkty zelektryzowano
sąsiednie wioski: Trzcianę i Leszczynę. Po krótkim czasie kilku gospodarzy zakupiło
aparaty radiowe. Dzięki wielkim staraniom Jakuba Stawarza rozpoczęto budowę
przybudówki, w której miały znajdować się dwie klasy i duży korytarz. Miejscowa
ludność pracuje bezpłatnie, a funduszy dostarcza grono, Rada Narodowa. Bardzo przykrą
sprawą było nieporozumienie w gronie nauczycielskim, które trwało prawie cały rok.
W roku szkolnym 1955/56 naukę rozpoczęto 1 września. Zapisanych
uczniów było 117. Skład grona nauczycielskiego nie uległ zmianie. Od września
odbywają się poranne apele, które prowadził przez tydzień jeden z nauczycieli.
Młodzież chętnie przygotowywała materiały. Drużyna harcerska włączała się w
pomoc szkole. Dzięki pomocy tutejszej ludności wykończono jedną klasę szkolną w
przybudówce. Rodzice bardzo często przychodzili na lekcję co przymuszało uczniów do
pilności. W lutym była dziesięciodniowa przerwa w nauce z powodu silnych mrozów.
Czytelnictwo młodzieży rozwijało się dzięki dużej ilości książek. W pierwszej
połowie czerwca przeprowadzono egzaminy pisemne i ustne w klasie ósmej z języka
polskiego, historii i matematyki.
Rok szkolny 1956/57 rozpoczęto 3 września. Do grona nauczycielskiego
przybył młody nauczyciel Edward Solak. Zapisanych uczniów było 121. Do Łąkty na
tydzień przyjechało kino z Łapanowa. Frekwencja była słaba a powodem tego były nie
interesujące filmy. Dzięki wielkiej życzliwości Walentego Chojeckiego i sekretarza
Józefa Kąckiego przystąpiono do budowy sali gimnastycznej. W przybudówce, wykończono
korytarz, drugą klasę i schody betonowe.
W roku szkolnym 1957/58 naukę rozpoczęto 2 września. Grono
składało się z 4 nauczycieli: Maria Leśniak, Franciszka Piech, Maria Kutyba, Kazimierz
Leśniak. Do szkoły uczęszczało 125 uczniów, a frekwencja była bardzo dobra. Zebrania
rodzicielskie wpływały na podniesienie wyników nauczania. Dzieci były chętne do prac
społecznych i bardzo rzadko zasługiwały na upomnienia. Związek Nauczycielstwa
Polskiego organizował Konferencje Rejonowe, na których nauczyciele dokształcali się.
Rejon Konferencyjny z siedzibą w Żegocinie liczył ponad 50 osób. Od 7 do 15 listopada
była przerwa w nauce z powodu grypy, na którą zachorowało wiele dzieci. Budowa sali
gimnastycznej postępowała powoli z powodu braku funduszy.
Rok szkolny 1958/59 rozpoczęto 2 września. Zapisanych było 130
uczniów. Grono się powiększyło o jednego nauczyciela Jana Liszka. Szkoła otrzymała z
Inspektoratu Oświaty nowe stoliki i krzesła do dwóch klas szkolnych, mikroskop do
biologii, szafę na książki z biblioteki oraz sprzęt do wychowania fizycznego. Stare
cztero osobowe ławki służyły szkole przeszło trzydzieści lat. Dzięki wydatnej
pomocy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej oraz bezpłatnej pracy miejscowej ludności
ukończono salę gimnastyczną oraz ubikację. Uczniowie przyczynili się w dużym stopniu
do budowy szkoły, uporządkowali otoczenie i utrzymywali w dobrym stanie podwórze.
Chłopcy starszych klas sami wykonali około 1000 betonowych płytek, którymi wyłożono
chodnik wzdłuż budynków. Powiększono podwórze szkolne i zbudowano szeroki mostek w
Trzcianie, powstała Spółdzielnia Zdrowia dzięki której tutejsza ludność ma bliską
pomoc lekarską i dentystyczną.
Naukę w roku 1959/60 rozpoczęto 1 września. Uczęszczało 138
uczniów a grono liczyło 4 nauczycieli. Wszystkie klasy uczyły się osobno. Ministerstwo
Oświaty wydało nowy program nauczania. Młodzież zaopatrywano w nowe podręczniki i
czasopisma. Zostały zakupione duże ilości strojów gimnastycznych. Młodzież
korzystała z audycji telewizyjnych i rzutnika zakupionego z własnych funduszy.
Rok szkolny1960/61 rozpoczęto 1września. Liczba dzieci wynosiła 145
a w gronie nauczycielskim zasiadało 4 nauczycieli. W kwietniu odbyły się wybory do
Grona Rady Narodowej. Przewodniczącym został Stefan Domagała, a radną została
Franciszka Piech.
Rozpoczęcie roku szkolnego 1961/62 nastąpiło 1 września. Do szkoły
uczęszczało 142 uczniów, a grono liczyło 5 nauczycieli, a w tym Rozalia Piech. Ona
zorganizowała drużynę harcerską.
Naukę w roku 1962/63 naukę rozpoczęto 3 września. Do szkoły
uczęszczało 136 uczniów. Grono liczyło 5 osób. Przy szkole została założona
Spółdzielnia Uczniowska "Harcerz" która prowadziła sprzedaż przyborów
szkolnych. Na ten cel przeznaczyła 1000zł. 8 października zakupiona maszynę do szycia
dla dziewcząt.
Rok szkolny 1963/64 rozpoczęto 3 września. Dzieci było 140 a
nauczycieli pięciu. Klasa piąta ma nowy program ośmioletniej szkoły i nowe
podręczniki.
W roku szkolnym 1964/65 rozpoczęto naukę 1 września. Do szkoły
uczęszczało 145 uczniów a grono nauczycielskie liczyło 5 nauczycieli. Szkoła
realizowała program szkoły ośmioklasowej. Komitet Rozbudowy Szkoły nie uczynił
żadnych starań by zabezpieczyć bazę dla przyszłej szkoły ośmioklasowej. W ciągu
roku odbyły się 3 zebrania z rodzicami, na których omawiano sprawy dydaktyczne i
wychowawcze młodzieży. Opieka lekarska była bardzo dobra.
Zajęcia szkolne w roku 1966/67 rozpoczęto 1 września. Rok ten był
ostatnim etapem realizacji Reformy Szkolnej Szkolnictwa Podstawowego. Kierownik szkoły
Kazimierz Leśniak dnia 2 września odszedł na roczny urlop, a jego obowiązki pełnił
Jan Liszka. W związku z wprowadzeniem klasy ósmej doszło dwóch nowych nauczycieli:
Barbara Kamionka i Zbigniew Maliszczak. Do szkoły uczęszczało 144 uczniów. Mimo, że
szkoła organizowała program szkoły ośmioletniej nadal były klasy łączone piąta z
szóstą i siódma z ósmą co niekorzystnie wpływało na wyniki nauczania. Na terenie
szkoły pracowały organizacje: Drużyna Harcerska, PCK, SU, SKO. W związku z
wprowadzeniem klasy ósmej zaistniała konieczność zorganizowania dwóch pracowni:
fizyczno - chemicznej i zajęć praktyczno technicznych. Na ten cel wykorzystano salę
gimnastyczną gdyż nie spełniała swojego zadania, ponieważ nie można jej było
ogrzać w czasie zimy. Wydział Oświaty i Kultury w Bochni pomógł w urządzeniu tych
pracowni przydzielając niezbędne meble i narzędzia.
Rok szkolny 1967/68 rozpoczęto 4 września. W obecnym roku szkolnym do
szkoły uczęszczało 152 uczniów. Grono liczyło siedem osób i powiększyło się o
dwie nowe nauczycielki: panią Romanę Sotołę i Marię Juszczyk. W porównaniu z rokiem
ubiegłym warunki dydaktyczne były lepsze, gdyż nie było klas łączonych. Pod koniec
października Drużyna Harcerska, jak co roku zajęła się uporządkowaniem cmentarzy
wojennych znajdujących się na terenie naszej wsi. Podczas tegorocznych ferii zimowych
zostały zorganizowane przez nauczycieli zajęcia dla młodzieży, które umożliwiły
pożyteczne wykorzystanie wolnego czasu. W tym roku postanowiono ukończyć salę do
zajęć praktyczno technicznych przeznaczając na ten cel fundusz społeczny.
W roku szkolnym 1968/69 szkoła rozpoczęła zajęcia 2 września. W
gronie nauczycielskim nastąpiły zmiany z powodu odejścia pana Zbigniewa Maliszczaka. Na
jego miejsce przyszła pani Stanisława Gąsiorek. Wróciła także z rocznego urlopu pani
Rozalia Liszka. Na urlopie była jeszcze pani Romana Sotoła, która wróciła 30
października. Pani Maria Juszczyk została przeniesiona do Żegociny a na jej miejsce
przyszła pani Irena Kmiecik. W październiku tegoż roku wykonano remont dachu. Szkolna
Kasa Oszczędnościowa na budowę pomnika bohaterstwa i męstwa dzieci polskich
przekazała 548 złotych.
Pracę w roku szkolnym 1969/70 rozpoczęto w wyremontowanej szkole.
Remont kapitalny odbył się w czasie wakacji i mimo obaw został ukończony na
rozpoczęcie roku szkolnego. Odeszła pani Franciszka Piech, która otrzymała pracę i
mieszkanie w Wieliczce, a na jej miejsce przyszła Józefa Kukla. W związku z odejściem
na urlop pani Józefy Kukli przybyła nowa nauczycielka Pani Barbara
Kurdziel.
Rok szkolny 1970/71 rozpoczęto 2 września. Do szkoły uczęszczało
139 uczniów. Kierownik szkoły Jan Liszka został skierowany do sanatorium
przeciwgruźliczego w Zakopanem, a jego obowiązki objęła żona Rozalia Liszka. W
grudniu na urlop macierzyński odeszła pani Barbara Adamczyk, a szkoła nie otrzymała
nauczyciela zastępczego, więc grono nauczycielskie podjęło nowe nadliczbowe godziny.
Po feriach zachorowała jeszcze pani Irena Piwowarczyk, która uczyła matematyki w
klasach V - VIII. Program z matematyki zrealizowały inne nauczycielki.
W roku szkolnym 1971/72 naukę rozpoczęto 1 września. Zapisanych w
tym roku było 143 uczniów. Kierownik szkoły Jan Liszka został na urlopie dla
poratowania zdrowia a jego obowiązki nadal pełniła żona. Do szkół wprowadzono zmiany
w programie języka polskiego w klasach V - VIII oraz przysposobienie obronne. W tym roku
matematyki uczył pan Marian Wnęk i był on również opiekunem Drużyny Harcerskiej. W
październiku szkołę odwiedził student z Wietnamu, który przedstawił sytuację
panującą w jego ojczyźnie i zaprezentował język, którym się posługują. W związku
z wyborami do sejmu harcerze i zuchy wzięli udział w realizacji zadań "Harcerskiej
i Zuchowej Warty Wyborczej". W tym też roku odeszła do Krakowa pani Barbara
Kurdziel. Jej odejścia w ciągu roku sprawiła duży kłopot, gdyż brakowało
nauczyciela i trzeba było zmienić przydział zajęć.
Rok szkolny 1972/73 rozpoczęto w składzie siedmio osobowym. Z urlopu
wrócił dyrektor szkoły Jan Liszka a w zastępstwie za panią Barbarę Adamczyk pracę
rozpoczął pan Bronisław Chrzan. Rok szkolny rozpoczęto 1 września. Bieżący rok był
pierwszym rokiem wcielenia w życie nowego Programu Ministerstwa Oświaty. 23
października zostało zorganizowane spotkanie z komitetem rodzicielskim, którego celem
była analiza planu wychowawczego szkoły. Rodzice zadeklarowali składki oraz postanowili
zorganizować imprezę dochodową, z której pieniądze przeznaczyli na zakup pomocy
naukowych. 29 stycznia po raz pierwszy w szkole rozpoczęło pracę Ognisko Przedszkolne,
do którego uczęszczało 11 dzieci. Trzy razy w tygodniu odbywały się zajęcia
trwające trzy godziny lekcyjne. Komitet Rodzicielski zakupił dla maluchów zabawki oraz
pomógł w zorganizowaniu dla nich kuligu do przedszkola w Żegocinie. 9 marca 1973 roku
odbyło się posiedzenie Rady pedagogicznej, na którym oprócz sprawozdania z pracy
dydaktycznej w drugim okresie oraz omówienia wyników nauczania miała miejsce dyskusja
na temat nowoczesnych metod nauczania. Jednostki lekcyjne wydłużono do 60 min.20 czerwca
nastąpiło uroczyste zakończenie roku szkolnego połączone z uroczystym rozdaniem
świadectw.
W roku szkolnym 1973/74 grono nauczycielskie było w niezmienionym
składzie. Bardzo miłą wiadomością było zajęcie 1-ego miejsca w Wojewódzkiej
Olimpiadzie Matematycznej. Rok szkolny został podzielony na dwa okresy w których
obowiązywały nowe zasady promowania w klasach I-II mieli być promowanie wszyscy
uczniowie a ewentualność pozostawienia ucznia w tej samej klasie powinna być
konsultowana z psychologiem. W klasach V-VIII mogły być promowani uczniowie z ocenami
niedostatecznymi jeżeli nadrobią braki. Zmianie uległa ocena ze sprawowania. Ważnym
wydarzeniem w życiu szkoły było uroczyste ślubowanie klas pierwszych, które odbyło
się 29 września. pożegnanie klas ósmych odbyło się 12 czerwca, a uroczyste
zakończenie roku szkolnego pozostałych klas 20 czerwca.
Rok szkolny 1974/75 rozpoczęto 2 września. We wrześniu zapisało
się 121 uczniów. Skład grona nauczycielskiego nie uległ zmianie. W obecnym roku klasa
V zaczęła prenumerować "Płomyczek".
W kolejnym roku szkolnym 1975/76 szkoła uległa rekonstrukcji sieci. W
związku z utworzeniem Zbiorczej Szkoły Gminnej w Żegocinie stała się jej punktem
filialnym. Młodzież klas V-VIII była odwożona na lekcje do ZSG, gdzie były lepsze
warunki lokalne, właściwiej dobrana kadra oraz pracownie zaopatrzone w odpowiednie
pomoce. Gminnym dyrektorem szkół był pan mgr Franciszek Widła, który podjął
jednocześnie decyzję o adaptacji jednego z budynków naszej szkoły na przedszkole.
Budynek drugi został przeznaczony na magazyn a lekcje odbywały się w najmniejszym
pomieszczeniu w systemie dwuzmianowym, gdyż były tylko dwie klasy, korytarz i
kancelaria.
W roku 1987/88 szkoła przestała być punktem filialnym SP w
Żegocinie, gdyż stała się samodzielną szkołą podstawową o trzech klasach. Nauka
jednak nadal odbywała się na dwie zmiany. Grono nauczycielskie stanowiły trzy osoby:
dyrektor Jan Liszka, i dwie nauczycielki: Józefa Kukla i Rozalia Liszka. Inauguracja roku
szkolnego miała miejsce 1 września i odbyła się w towarzystwie przedszkolaków i ich
pań. Dyrektorem przedszkola była pani Stanisława Tabor a nauczycielką Cecylia Piskorz.
25 września odbyło się uroczyste ślubowanie pierwszaków. W poczet uczniów przyjęto
ośmiu sześciolatków. W tym roku otworzono nowy budynek przedszkola, ale ze względu na
brak trzeciego nauczyciela klasa III w dalszym ciągu uczyła się na drugą zmianę.
Dopiero po feriach świątecznych zlikwidowano naukę na dwie zmiany, gdyż do pracy
wróciła z urlopu chorobowego pani Rozalia Liszka. 24 czerwca odbyło się uroczyste
zakończenie roku szkolnego.
Grono nauczycielskie w roku szkolnym1988/89 było bez zmian. Klasa
pierwsza uczyła się w sali wybudowanej przy przedszkolu i dzięki temu wszyscy uczniowie
korzystali z lekcji na pierwszej zmianie. 28 września odbyło się w szkole ślubowanie
klas pierwszych. Uroczyste zakończenie roku szkolnego odbyło się 23 czerwca.
Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 1989/90 miało miejsce 1
września. W związku z pozostaniem na urlopie chorobowym Józefy Kukli pracę
rozpoczęło tylko dwóch nauczycieli: pan Jan Liszka - dyrektor, objął wychowawstwo
klasy II i III połączonych w jeden oddział, a klasę I otrzymała pani Rozalia Liszka.
W październiku do pracy wróciła pani Józefa Kukla, która objęła klasę I. W tym
roku pani Józefa Kukla odeszła na emeryturę, a na jej miejsce przyszła pani
Stanisława Jacak.
Rok szkolny 1990/91 rozpoczęto 3 września w składzie cztero
osobowym: pan Jan Liszka, pani Rozalia Liszka, pani Stanisława Jacak i ksiądz Józef
Makowski. W tym roku do szkół powróciła religia. Wprowadzono sześciostopniową skalę
ocen. Zakończenie roku miało miejsce 21 czerwca. Przed jego zakończeniem rodzice
zamontowali nowe bramki do piłki ręcznej.
Naukę w roku szkolnym 1991/92 rozpoczęto 2 września. Pracę w szkole
rozpoczął ksiądz Jan Faron, który przyszedł na miejsce księdza Makowskiego. Funkcję
dyrektora delegatury w Bochni, której podlegała szkoła pełnił pan mgr Bogdan Szwajcer, zaś kuratorem był pan mgr Roman Bulanda. W tym roku klasa II i III pracowały
jako jeden połączony oddział, zaś szkoła stała się znów filią SP w Żegocinie,
gdyż utraciła trzeci etat nauczycielski.
Pracę w roku szkolnym 1992/93 rozpoczęto 1 września. Kadra
nauczycielska nie uległa zmianie. Szkoła dalej realizowała naukę łączoną w klasach
II i III. Rok 1992 był pierwszym rokiem wdrażania "Ustawy o Systemie
Oświaty", zgodnie z którą wychowanie i nauczanie należało oprzeć na
wszechstronnej współpracy z rodzicami, samorządem i kościołem. Rada Sołecka
przeznaczyła 10000000 złotych na wymianę podług w dwóch salach lekcyjnych. Wymieniona
kwota została natychmiast przeznaczona na deski i lakier. 5 maja szkoła przystąpiła do
bezterminowego strajku pracowników oświaty zorganizowanego przez NSZZ
"Solidarność". W związku ze sporem zbiorowym z Rządem RP. A postulaty
wysunięte przez związek to:
- zwiększenie nakładów na oświatę, naukę, kulturę i ochronę
zdrowia,
- utrzymanie realnej płacy,
- powstrzymanie mechanicznej 5% redukcji etatów sfery budżetowej,
- realizacja zaległej waloryzacji płac za 1991 rok.
Celem nadrzędnym sporu było powstrzymanie systematycznego
zmniejszania nakładów państwa na działalność sfery budżetowej związanej z tym
zapaści Oświaty, Kultury i Służby Zdrowia. Strajk trwał w szkole sześć dni czyli do
11 maja oraz 21 maja w związku ze zmianą formy strajku czynnego na rotacyjny. Strajk ten
zakończył się wyrażeniem wotum nieufności wobec Rządu i rozwiązaniem Parlamentu. 25
czerwca dzieci wzięły udział we mszy świętej dziękczynnej za mijający rok.
W roku szkolnym 1993/94 naukę rozpoczęto 2 września. W
innych szkołach był to drugi dzień nauki. Pracę w szkole rozpoczęli: pani mgr
Stanisława Gąsiorek - dyrektor szkoły, pani Bronisława Dziedzic, pani Jolanta
Młyńska, pani Cecylia Piskorz, pani mgr Stanisława Ziółkowska, ksiądz Jan Gwóźdź.
Nie tylko zmienili się nauczyciele ale szkoła także
wyglądała zupełnie inaczej. Były dwie nowe klasy, szatnia i korytarz. Wszystkie prace
związane z remontem zostały wykonane w czynie społecznym, a materiały potrzebne do
remontu były kupione za pieniądze z Urzędu Gminy. 17 września po raz pierwszy uczniów
wezwał na lekcje dzwonek elektryczny. Dzwonek ten został zamontowany przez sołtysa wsi
pana Franciszka Kuklę. Od 20 września w szkole zaczęła funkcjonować stołówka. 27
września uruchomiono sklepik szkolny. 5 października uczniowie klasy I w obecności
rodziców i nauczycieli złożyli uroczyste ślubowanie. W dniu 30 lutego 1994 roku
odbyło się spotkanie Kuratora Oświaty pana mgr Stanisława Wrony ze Społecznym
Komitetem Rozbudowy Szkoły w Łąkcie Dolnej. Spotkanie miała na celu podjęcie decyzji
o rozbudowie szkoły. Podjęto decyzję a także ustalono program rozbudowy. Dobudowane
były: dwa pomieszczenia do nauki, sala gimnastyczna z zapleczem, pokój nauczycielski,
instalacja wodno-kanalizacyjna. 24 czerwca odbyło się uroczyste zakończenie roku
szkolnego.
Rok szkolny 1994/95 rozpoczął się 1 września. Szkoła liczyła już
sześć klas, a łączna liczba uczniów wynosiła 61. Od 1 stycznia zaczęły istnieć
dwie odrębne gminy: Trzciana i Żegocina. Łąkta Dolna należy do gminy Trzciana. Nowy
Urząd Gminy zaczął funkcjonować 1 kwietnia 1995 roku, a zlokalizowany był w budynku
po Ośrodku Zdrowia w Trzcianie. Wójtem został były wójt Gminy Żegocina pan mgr inż.
Józef Nowak.
W dniu 6 czerwca odbył się
przetarg na budowę szkoły. Przetarg ten został ogłoszony przez Urząd Gminy, a wygrał
go General - Bud. Prace rozpoczęły się 26 czerwca a zakończyły 31 sierpnia 1995 roku.
Uroczyste zakończenie roku szkolnego odbyło się 23 czerwca.
Naukę w roku szkolnym 1995/96 rozpoczęto uroczystą Mszą Świętą 1 września. Po owej
mszy uczniowie rozeszli się do domów a do szkoły przyszli rodzice gdyż rozpoczął
się protest przeciwko nauczycielce. Protest ten trwał do 13 września 1995 roku. W tym
dniu nastąpiło uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego. 21 czerwca odbyło się uroczyste
zakończenie roku szkolnego.
Rok szkolny 1996/97 rozpoczął się 2
września. Naukę rozpoczęło 91 uczniów klas I - VIII, w tym łączona klasa VI i VII.
Szkoła od obecnego roku stała się pełną szkołą ośmioklasową. Nauka odbywała się
na dwie zmiany: I zmiana klasy IV - VIII, II zmiana klasy I - III . 18 czerwca odbyło
się uroczyste pożegnanie absolwentów, natomiast 20 czerwca miało miejsce uroczyste
zakończenie roku szkolnego pozostałych klas.
9 lipca 1997 r. wioskę nawiedziła powódź. Po
kilkudniowych obfitych opadach deszczu potok Sanecki zmienił koryto rzeki i zalał pola
uprawne, drogi, domy i wszystko to co znajdowało się na obszarze przyległym. Nie
oszczędził też szkoły. Zostały zalane klasy i korytarze a woda znajdowała się na
wysokości 40 - 50 cm, a na sali gimnastycznej sięgała 150 cm. Woda w kotłowni się
gała aż po sam sufit. Zniszczeniu uległy pomoce, materiały, a nawet nowe dzienniki
lekcyjne, uszkodzony został również sprzęt sportowy. 18 lipca w późniejszych
godzinach popołudniowych szkołę odwiedził Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski i
zapoznał się ze skutkami powodzi. W dniu 6 sierpnia 1997 roku szkołę odwiedził
Premier RP Włodzimierz Cimoszewicz. Wraz z towarzyszącymi mu osobami zapoznał się z
postępem pracy przy usuwaniu skutków powodzi.
Naukę w roku szkolnym 1997/98 rozpoczęto 1 września. Był to dzień
bardzo szczególny, gdyż rozpoczęto naukę w nowym obiekcie a swoją wizytą zachwycił
nas Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski, a wraz z nim liczna grupa polityków. Na
uroczystość tą przybyli mieszkańcy wsi i okolicznych wiosek. Prezydent docenił trud
mieszkańców i władz gminy Trzciana włożony w odbudowę szkoły po powodzi. Prezydent
wręczył młodzieży komputer. 17 czerwca odbyło się uroczyste pożegnanie klas
ósmych, a 19 czerwca uroczyste zakończenie roku szkolnego pozostałych klas.
Rok szkolny 1998/99 rozpoczęło 1 września 107
uczniów i 13 nauczycieli. 30 stycznia odbyło się poświęcenie szkoły. Swoją
obecnością zaszczycili również goście: ksiądz Władysław Jemioło, ksiądz
Stanisław Szczygieł, dyrektor Delegatury pan Bogdan Szwajcer, wójt gminy pan Józef
Nowak, przewodniczący Rady Gminy pan Szczepan Mroczek, generalny wykonawca pan Józef
Majerski, dyrektorzy z sąsiednich szkół. Uroczystość ta rozpoczęła się o godzinie
15.00 uroczystą Mszą Świętą, którą odprawiono w kościele parafialnym w Trzcianie,
po której około godziny 16.30 odbyło się poświęcenie obiektu szkolnego. 25 i 26 maja
odbył się test kompetencji klas ósmych. Nad jego regulaminowym przebiegiem czuwała
kilkuosobowa komisja, w skład której weszło dwóch członków z poza gminy (z Lipnicy
Murowanej). 23 czerwca odbyło się uroczyste pożegnanie klasy VIII, a 25 czerwca
zakończenie roku szkolnego pozostałych klas.
W roku szkolnym 1999/00 naukę rozpoczęto 1 września.
Rozpoczęło go 122 uczniów. Po raz pierwszy wśród klas starszych zabrakło siódmoklasistów,
którzy odeszli do Gimnazjum. Dnia 23 i 24 maja 13 uczniów klas ósmych przystąpiło do
badań kompetencji z języka polskiego i matematyki. 21 czerwca odbyło się uroczyste
zakończenie roku szkolnego. Była to szczególna chwila dla młodzieży klas VI i VIII,
która opuszczała szkołę. To również historyczna chwila dla szkoły, gdyż w skutek
Reformy Oświaty zakończył się etap szkół ośmioklasowych.
Rok szkolny 2000/01 rozpoczęło 103 uczniów w klasach od 0 do VI. 5
maja był obchodzony Dzień Strażaka połączony z uroczystym poświęceniem wozu
bojowego jaki otrzymało OSP w Łąkcie Dolnej. Poświęcenia wozu dokonali: proboszcz
parafii Trzciana - ksiądz Władysław Jemioło i ksiądz katecheta z parafii Łąkta
Bogdan Lebryk. 22 czerwca odbyło się uroczyste zakończenie roku szkolnego. Wszyscy
uczniowie klas III otrzymali dyplomy ukończenia nauczania zintegrowanego.
|
