Losy Szkoły w Ujeździe ściśle związane są ze Szkołą w Kierlikówce. Dziś trudno
dokładnie ustalić losy tej szkoły, gdyż dostępne zapiski są bardzo skąpe. Wiadomo
jednak , że ok.1875 .r. gromady: Ujazd, Kierlikówka i Rdzawa utworzyły jeden obwód
szkolny. Początkowo izba szkolna mieściła się "Na folwarku". Później, ok.
r. 1900 przeniesiono ją do byłej karczmy dworskiej na tzw. Dębinę.
W r. 1915 dotychczasowy obwód szkolny rozpadł się i szkoła w
Ujeździe działała samodzielnie. Niewiele też wiadomo o nauczycielach tej jednoklasowej
szkoły powszechnej. Od 1.09.1925 r. obowiązki kierownika i nauczyciela tej szkoły
objęła Genowefa Milasówna, późniejsza żona Augustyna Młynarskiego. Budynek, w
którym pracowała mieścił tylko jedną salę i mieszkanie dla kierownika. W 1926 r.,
wbrew woli mieszkańców Ujazdu, połączono szkoły w Ujeździe i Kierlikówce.
W 1934 roku mieszkańcy Ujazdu rozpoczęli budowę nowej szkoły.
Powstał pod przewodnictwem kierownika Jana Stycznia komitet budowy szkoły (jego
skarbnikiem byłą Jadwiga Niwicka - właścicielka dóbr w Ujeździe, sekretarzem Józef
Wilowski - emerytowany Komendant Posterunku Policji i wielki przyjaciel szkoły, a
członkami: Andrzej Kącki - sołtys Ujazdu i Józef Piwowarczyk). 6 czerwca 1957 r.
dokonano uroczystego wmurowania kamienia węgielnego. W akcie poświęcenia tego kamienia
czytamy m.in. "Podnosi się szczególne zasługi hojnej ofiarodawczyni właścicielki
dóbr w Ujeździe Jadwigi Niwickiej z siostra Józefą Kozubowską, Józefa Wilowskiego/..
./ architekta Eugeniusza Wesołowskiego za bezinteresowne wykonanie planów, obywateli
gromady Ujazd, za niezmordowaną pracę przy gromadzeniu materiałów budowlanych,
Jędrzeja Kąckiego - sołtysa za współpracę, wszystkich gospodarzy z Ujazdu za
ciężko zapracowany grosz oddany na budowę szkoły i wszystkiej ludności pracującej
przy budowie, oraz kierownictwu szkoły Kierlikówka-Ujazd za inicjatywę''. Szkołę
budowano ze środków Towarzystwa Popierania Budowy Szkół, datków społecznych, w tym
dworu (dwór dał np.2/5 drzewa). Majstrem budowy był Wojciech Kępa z Żegociny.
Wiosną 1938 r. do gotowej pierwszej sali wprowadzili się
uczniowie. Wojna przerwała budowę szkoły. Od 1. IX.1940 r. kierownikiem tej szkoły
został Jan Przeniosło. We wrześniu 1940 r. w szkole mieszkali uchodźcy z
Poznańskiego. 30. X.1940 r. udało się wykończyć pokój i kuchnię i Jan Przeniosło
mógł zamieszkać w budynku szkolnym. 19.1.1945 Rosjanie zajęli szkołę na kwaterę.
Po kilku dniach naukę wznowiono. Po powołaniu Jan Przeniosły
do wojska kierowniczką szkoły została Władysława Styczniowa. Szkoły w Ujeździe i
Kierlikówce uczyły razem. Od 1.II.1946 r. kierownikiem szkół stał się ponownie Jan
Styczeń, który powrócił z niemieckiej niewoli. Pomimo protestów mieszkańców
Inspektorat Szkolny 9.IX.1946 r. ponownie połączył obie szkoły, tworząc jedną,
6-klasową szkołę w Kierlikówce. W szkole tej uczyli: Władysława i Jan Styczniowie
oraz Jan Przeniosło. W klasach w Ujeździe w zimie temperatura nie przekraczała 5 stopni
Celsjusza. Jesienią 1946 r. Jan Styczeń założył w szkole kółko teatralne. W
kolejnych latach przeprowadził też remont budynku szkolnego.
Z chwilą wybudowania nowej szkoły w Kierlikówce budynek
szkolny w Ujeździe przestał być wykorzystywany na cele szkolne. Nadal mieszkali w nim
jednak nauczyciele (m.in. państwo Ilcewicz). Mieścił się tu również Klub Ruchu, a
sala szkolna stała się świetlicą wiejską. Później dobudowano część przeznaczoną
na potrzeby OSP w Ujeździe. W 1996 r. roku Gmina w Trzcianie na wniosek
mieszkańców Ujazdu budynek skomunalizowała, a po rozpoczęciu budowy nowego Domu
Ludowego wraz z remizą, drewniany budynek został w całości rozebrany. |
