TEKSTY ŹRÓDŁOWE

Opis Trzciany z roku 1892

   Opis miejscowości pochodzi ze "Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", napisanego pod red. Bronisława Chlebowskiego - magistra nauk filologiczno-historycznych b. Szkoły Głównej Warszawskiej. Zapis znajduje się w tomie XII na stronie 538 . Druk "Wieku" Nowy Świat nr 61. Warszawa 1892 r.

    
      Trzciana 1.) z Libichową, w XV w. Trzczana, Trzeszczyana al. Lubyechowa, pow. bocheński, na praw. brzegu Stradomki, na płd. od gościńca z Łapanowa (7.5 klm.) do Wiśnicza. Kościół stoi na wznieś. 260 mt. npm.: ku płn. i płd. podnosi się teren w pagórki, wznieś. przeszło 350 mt. npm. Płn. pagórki pokrywa las liściasty. Wś ma 145 dm. i 846 mk.. 801 rz.-kat. a 45 izr. Pos. więk. ma 141 roli, 9 łąk, 32 past., 2 lasu, 33 moczarów, 4 mr. nieuż. i 1402 sąż. parcel budowl.; pos. mn. ma 922 roli, 107 łąk i ogr., 89 past. i 218 mr. lasu. Istniał tu zdawna klasztor kanon, regularn. (fratres ordinis de poenitentia Beatorum Martyrum), niewiadomo kiedy założony. Długosz (L. B., III, 468) powiada, że musiało być 12 księży. Uposażeniem klasztoru była wś T. Później przed XV w. oddano klasztorowi parafię z dochodami i dziesięcinami. Przeora mianował klasztor św. Marka w Krakowie. We wsi były łany kmiece, zagrody, karczma i predium. Prócz tego odrabiali włościanie pańszczyznę na gruntach klasztornych, dawali jaja, osep, kury, sery i t. d. W 1652 r. został klasztor w czasie wojen kozackich zrabowany i spalony a księża pozabijani. W pięć lat później wymurowano nowy, dotąd stojący kościół. Konwent zniesiono w r. 1816 i utworzono probostwo świeckie, dobra zaś wcielono do funduszu religijnego, z przeznaczeniem dochodów na uposażenie kapituły konsystoryalnej tarnowskiej. To co pierwotnie było gruntem probostwa oddano proboszczowi, prócz tego dopłaca fundusz religijny 190 złr. do kongruy. Parafia należy do dyec. tarnowskiej, dek. bocheńskiego. Do par. należą: Leszczyna, Rdzawa i Kamionka. T. graniczy na płn.-wsch. z Leszczyną, na wschód z Łąktą Dolną, na płd. z Dębiną, na zach. z Ubrzeziem.